"SZKOŁA TWÓRCZYCH PRAKTYK".
Temat miesiąca - PRAWA CZŁOWIEKA
Hasłem grudnia w programie "Szkoła twórczych Praktyk" są "Prawa człowieka". W ramach ścieżki "Lekcje z filmem" klasa 2d obejrzała dokument "Ubierz mnie" (2011) w reżyserii Małgorzaty Goliszewskiej, absolwentki Akademii Sztuki w Szczecinie.
Małgorzata Goliszewska tak opisała swój projekt: „Ponieważ bardzo często słyszę od bliskich mi osób, że jestem źle, brzydko czy nieodpowiednio ubrana oraz że nie mogą na mnie patrzeć, postanowiłam umożliwić im zmianę tego. Podczas trwania projektu zostałam ubrana zgodnie z życzeniem i idealnymi wyobrażeniami o mnie przez moją mamę, babcię i przyjaciółkę. Każdego dnia rejestrowałam reakcje ludzi na mój strój oraz swoje własne odczucia. W filmie chciałam ukazać moje specyficzne relacje rodzinne oraz skrawki mojego codziennego życia. Chcę znaleźć odpowiedź na pytanie, dlaczego mój strój tak bardzo nie podoba się tym ludziom i czy jego zmiana może faktycznie coś dla nich znaczyć. Zastanawiam się też, jaki jest wpływ tych relacji rodzinnych i mojej przeszłości na to, jak teraz się ubieram. Jest to dla mnie bardzo interesujący eksperyment. Najbardziej skupiałam się na relacji z osobą, która mnie ubiera i na zmianie jej stosunku do mnie poprzez nowy strój. Chciałabym, aby ten projekt pomógł mi zrozumieć, jak wiele może zależeć od stroju i jak poprzez jego zmianę można zmienić również codzienne relacje z najbliższymi ludźmi. To, jak widzą mnie moi najbliżsi i jak chcieliby mnie widzieć, ich akceptacja mojej osoby, jest głównym tematem tego filmu”
cyt. za https://akademiapolskiegofilmu.pl/pl/historia-polskiego-filmu/pleograf/komedia-i-komizm/24/lekcje-czulosci-malgorzaty-goliszewskiej/761
LEKCJA I
Lekcję rozpoczęłyśmy rozmową w kilkuosobowych grupach. Najpierw uczennice rozmawiały o tym jak i dlaczego są dziś tak ubrane; potem zastanawiały się jaki jest ich styl ubierania się i czy każdy ma takie samo poczucie estetyki, wreszcie- dyskutowały o tym, czy ich styl podoba się rodzinie i przyjaciołom.
Okazało się, że w sposobie ubierania się ważna jest wygoda, choć czasem istotną rolę odgrywa przypadek; strojem można też wyrazić nastrój, emocje, ale też poglądy; z reguły też styl ubierania się dziewczyn jest akceptowany przez najbliższych.
Następnym etapem lekcji było obejrzenie filmu i rozmowa na jego temat. Pierwsza część filmu wzbudziła wiele emocji , związanych z portretem rodziny, druga- wiele śmiechu, szczególnie w scenie ze swetrem z kotkami. Na pytanie, co zostało po projekcji filmu humanistki stwierdziły ,że ważna jest wolność wyboru nawet w takiej kwestii jak ubiór ('to, co zakładam jest moje") , choć warto też pomóc w znalezieniu własnego stylu; nie powinno się oceniać nikogo po wyglądzie ("nie oceniać książki po okładce") ; należy uważać na słowa, bo mogą mocno zranić; czasem też można kogoś skrzywdzić, chociaż ma się dobre intencje...
