Mińsk
Mazowiecki- miastem Jana Himilsbacha!
Zapraszamy na spacer po filmowym Mińsku
Mazowieckim. Tu w 1931 roku urodził się Jan Himilsbach polski aktor niezawodowy, pisarz i scenarzysta
- z zawodu kamieniarz, ikona swoich czasów; tu mimo że na ma stałego kina,
dzieje się sporo rzeczy z kinem
związanych…
Pierwszym przystankiem na naszej trasie będzie ławeczka
Jana Himilsbacha. Znajdująca się na skwerze przy Miejskiej Bibliotece Publicznej. To jedna
z atrakcji turystycznych w naszym mieście.
Powstała z inicjatywy Muzeum
Ziemi Mińskiej i Towarzystwa Przyjaciół Mińska Mazowieckiego. Autorem projektu
jest rzeźbiarz Grzegorz Ojrzyńsk, który
"otarł się" o Mińsk Mazowiecki podczas nauki w Studium
Reklamy w Zespole Szkół Ekonomicznych. Została odsłonięta 9 września 2012
r., inaugurując rozpoczęcie 4 Festiwalu Jana Himilsbacha.
Motyw ławeczki
nawiązuje do spotkań Jana Himilsbacha ze Zdzisławem Maklakiewiczem. Spotkania
te odbywały się w latach 60-tych XX wieku w warszawskim SPATiF-ie .
Ławeczka wykonana jest ze stalowych oksydowanych prętów, a postać Himilsbacha z
mas stylizowanych na brąz. Całość jest postawiona na betonowej platformie.
Rzeźba
sprawia wrażenie wykonanej niestarannie i „w pośpiechu”, niektórzy na początku
twierdzili, że jest to wstępny projekt, a właściwa „ławeczka” stanie niebawem.
I rzeczywiście patrząc na nią, widać niedoskonałości w podobiźnie Himilsbacha
takie jak koszula bez guzików czy zniekształcona głowa jednak skoro sam
pierwowzór tego oto pomnika uważał się za niedoskonałego, to autor dzieła też
postanowił ukazać tę niedoskonałość, Niektórzy z kolei byli zdziwieni, że owa
„ławeczka” to… dwa krzesła i stolik, który nie ma blatu- być może dlatego, żeby
okoliczni konsumenci tanich alkoholi nie próbowali pić razem z panem
„Jankiem".
Następny
przystanek to Miejska Biblioteka Publiczna. Tu, w oddziale dla dzieci, nasi milusińscy mogą oglądać filmy dla dzieci.
Co roku organizowane są „Mikołajkowe pokazy filmowe”, w ferie „Zimowa
kinoteka”. Na pokazy filmowe można liczyć również w wakacje.
Kolejnym
etapem naszego spaceru będzie Miejski Dom Kultury mieszczący się w pałacu
Dernałowiczów
, który we współpracy z Kinem Orange organizuje coroczne seanse filmowe dla
mieszkańców Mińska i okolic. Dzięki tej inicjatywie mieliśmy szanse obejrzeć „Idę”
, „Bogów”, „Miasto 44” czy „Dziennik Bridget Jones 3”.
Od 2008 roku MDK pod
patronatem PISF organizuje również festiwal poświęcony twórczości Jana Himilsbacha, który na stałe zagościł na kulturalnej mapie Polski. Podczas festiwalu najlepszemu aktorowi niezawodowemu,
wybranemu w głosowaniu esemesowym, wręczana jest nagroda „Monidło”. Do tej pory laureatami MONIDŁA zostali: Henryk Gołębiewski,
Zbigniew Buczkowski, Paweł Kukiz, Joanna Bartel, Maryla Rodowicz, Alosza Awdiejew
i Wojciech Mann. Sam festiwal to „festiwal sztuk
różnorodnych” – składają się na niego spotkania z artystami, promocje książek,
warsztaty filmowe, projekcje filmów w kinie plenerowym oraz wieczorne koncerty.
Czas na inne miejsce na
„mapie filmowej” Mińska. Niedaleko Starego Rynku, przy ulicy Kościelnej możemy obejrzeć odsłonięty w marcu 2015 r. Przystanek
Film. Jego motywem przewodnim jest film. W Mińsku kręcono sceny do „Brzeziny”
i „Pierścionka z orłem w Koronie” Andrzeja Wajdy. Scenografią „Brzeziny” stała się drewniana zabudowa rynku
oraz bruk dzisiejszej ul. Nadrzecznej. Statystami byli mińszczanie, w tym grupa
romskich kobiet z dziećmi. Scenę trwającą w filmie 2 minuty kręcono w mieście
cały dzień.
Ze
Starego Rynku dochodzimy do Mostu Himilsbacha na rzece Srebrnej. Na barierkach mostu imienia naszego krajana
można oglądać malunek – idąc w jedną stronę widać napis Festiwal
Himilsbacha, z kolei w drugą
podobiznę aktora.
„Smutne” przystanki prowadzą szlakiem nieistniejących już w
Mińsku kin. Kino
„Bałtyk”
przy ulicy Piłsudskiego stanowiło jedną z najważniejszych placówek kulturalnych
miasta. Poza filmowymi seansami odbywały się w nim także przedstawienia
teatralne i prelekcje. Ciemną stronę funkcjonowania obiektu stanowiły
przeprowadzone tu w drugiej połowie lat czterdziestych ubiegłego wieku
sfingowane procesy pokazowe. Ich ofiarami byli żołnierze polskiego podziemia
patriotycznego.
Pierwsze z serii mińskich kin - kino
Bałtyk działało od czasów przedwojennych aż do początku lat 90-tych XX wieku.
Obecnie w dawnym budynku kina mieszczą się różne sklepy i hurtownie.
Kino
''Światowid'', które znajduje się również przy ulicy Piłsudskiego 7 w
Mińsku Mazowieckim zostało wybudowane w latach 70-tych. Kino było prowadzone od
początku lat 90-tych do 1 grudnia 2010 roku przez Państwa Hannę i Jarosława
Bąków, a pierwszym seansem w nim wyświetlonym był słynny "Bodyguard".
W ciągu swojego funkcjonowania, kino
''Światowid'' wyświetliło tysiące filmów, były też organizowane tzw. ''lekcje w
kinie'' dla dzieci i młodzieży. W latach 90-tych występowali tam artyści między
innymi Andrzej Piaseczny, Tadeusz Drozda, Krzysztof Krawczyk, Andrzej
Rosiewicz, Andrzej Rybiński, Jerzy Połomski.
Do Światowidu wielu z naszych rodziców chodziło na pierwsze randki….
Kino przestało funkcjonować 1 grudnia
2010 roku.
Spacer po filmowym Mińsku rozpoczęty od ławeczki Himilsbacha
kończymy na „Przystanku Kultura”
przy ulicy Kazikowskiego.
Mamy na nim opis i zdjęcia naszego mińskiego Festiwalu Himilsbacha oraz
Festiwalu Piotra Skrzyneckiego.
Autorki spaceru. |
Zapraszamy wszystkich do filmowego Mińska!
Co za wspaniała trasa! Dziękujemy za dokładny opis i odkrycie dla nas nieznanego oblicza Mińska Mazowieckiego.
OdpowiedzUsuńBardzo fajny pomysł. Można na takiej zasadzie zrobić wiele fajnych projektów. O grywalizacji dowiedziałam się stad http://adnext.pl/czym-jest-grywalizacja-obalamy-5-najwiekszych-mitow/ i dopiero zagłębiam się w temat
OdpowiedzUsuńWiecie, że grywalizacja mi kilka różnych strategii? Jeśli jesteście ciekawi, o jakich strategiach mówię, to zajrzyjcie na stronę http://adnext.pl/20-elementow-strategii-grywalizacji/ - tam znajdziecie wszystkie informacje na ten temat.
OdpowiedzUsuń