11 kwietnia omówilismy film "Egzamin dojrzałości", który powstał w 1979 roku. Bohaterami filmu są maturzyści, którzy zdają swój ustny egzamin z wiedzy społeczno-politycznej. Obserwujemy ich zachowania zarówno przed, w trakcie, jak i po wyjściu z sali egzaminacyjnej. Egzamin polega na recytowaniu wyuczonych na pamięć formuł ideologicznych. Była to propaganda, charakterystyczna dla PRL-u. Film ukazuje postawy konformizmu młodych ludzi. Mają własne poglądy, które muszą ukryć, gdyż jako obywatele nie mogą krytykować i sprzeciwiać się systemowi politycznemu. Zupełnie inaczej zachowują się na korytarzu, po wyjściu z sali. Nie są już spięci, zestresowani, a barwnie i z uśmiechem na twarzy opowiadają i wyśmiewają się z tego, co mówili podczas rozmowy z egzaminującymi. Nie wszystkim udaje się zamaskować rozbieżność pomiędzy propagandą a własnymi poglądami. Jeden z bohaterów nie ukrywa ironicznych uśmiechów podczas odpowiedzi na pytanie: "Jakie cechy powinien mieć członek partii?". Z kolei pewna dziewczyna jest szczera i z zaangażowaniem opowiada o radości taty, kiedy przystąpiła do partii. Nie wiemy czy faktycznie wierzy i popiera poglądy partii, czy po prostu jest naiwna i podporządkowuje się.
Choć film ten jest "bez komentarza" ze strony reżysera, to możemy się domyślić jakie jest jego zdanie na dany temat i zrozumieć, co chciał przekazać. Polecamy ten film wszystkim młodym osobom, którym żyjąc w obecnych czasach, ciężko jest wyobrazić sobie czasy PRL-u.
/J.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz